Podatnicy nie wiedzą, kiedy wystawione faktury można anulować, a kiedy konieczne jest sporządzenie korekty. Wyjaśniła to właśnie skarbówka. Z najnowszej interpretacji wynika, że anulowanie faktur jest możliwe tylko wyjątkowo, w ściśle określonych przypadkach.
Sprzedawca ma obowiązek dokumentować zawierane transakcje sprzedaży. W tym celu musi wystawić fakturę. Przypomniał o tym Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji z 1 marca 2019 r., nr 0115-KDIT1-2.4012.13.2019.2.AD.
Spółka X będąca czynnym podatnikiem podatku VAT sp rzedała innej Spółce Y, również będącym czynnym podatnikiem podatku VAT, towary. Udokumentowała je fakturami VAT. Wszystkie faktury zostały ujęte w rejestrze faktur. Wysłała do nabywcy faktury i zobowiązała się również do dostarczenia własnym transportem towarów lub spedycją. W rzeczywistości towar nie dotarł do nabywcy, a jedynie faktura. Spółka X otrzymała informację na piśmie, że towar nie dotarł w związku z likwidacją oddziału i brakiem towaru na magazynie (Dyrektor Oddziału nie dopilnował transakcji). W konsekwencji Spółka X zamierza anulować transakcję. Natomiast Spółka Y zwróciła oryginały faktur ze względu na brak otrzymania towarów objętych tym fakturami.
W związku z zaistniałym stanem faktycznym Spółka X zadała pytanie: czy Spółka możne anulować powyższe faktury czy może wystawić faktury korygujące?
Zdaniem Spółki X można anulować faktury z obrotu, jest to akceptowane przez organy podatkowe podstawą jest bowiem wyeliminowanie błędnych dokumentów sprzedaży. Nie zamierza jednocześnie wystawiać faktur korygujących, gdyż nie otrzyma potwierdzeń otrzymania faktur korygujących.
Dyrektor Krajowej Administracji Skarbowej nie zgodził się z stanowiskiem Spółki X. Wskazał w uzasadnieniu, iż spółka nie spełnia warunków ani do anulowania faktur, gdyż zostały one wprowadzone do obrotu co potwierdza nabywca swoim pismem, nie może też zastosować przepisów odnoszących się do faktur korygującej. Wskazane tam bowiem są ściśle przypadki, kiedy faktura korygująca może zostać wystawiona. W uzasadnieniu organ wydający wskazał, że „Fakturę korygującą wystawia się m.in. w razie stwierdzenia pomyłki w cenie, stawce lub kwocie podatku bądź w jakiejkolwiek innej pozycji faktury. Zatem, co do zasady, korygowanie treści pierwotnie wystawionej faktury powinno nastąpić przez wystawienie przez sprzedawcę faktury korygującej. Faktura korygująca wystawiana jest w celu podania właściwych, prawidłowych i zgodnych z rzeczywistością kwot i innych danych, decydujących o rzetelności wystawionego dokumentu. Tym samym, istotą faktur korygujących jest korekta faktur pierwotnych, tak aby dokumentowały rzeczywisty przebieg zdarzeń gospodarczych”.
W świetle art. 106j ust. 2 ustawy o VAT, faktura korygująca powinna zawierać:
- wyrazy „FAKTURA KORYGUJĄCA” albo wyraz „KOREKTA”;
- numer kolejny oraz datę jej wystawienia;
- dane zawarte na fakturze, której dotyczy faktura korygująca:
- określone w art. 106e ust. 1 pkt 1-6,
- nazwę (rodzaj) towaru lub i usługi objętych korektą;
- przyczynę korekty;
- jeżeli korekta wpływa na zmianę podstawy opodatkowania lub kwoty podatku należnego – odpowiednio kwotę korekty podstawy opodatkowania lub kwotę korekty podatku należnego z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku i sprzedaży zwolnionej;
- w przypadkach innych niż wskazane w pkt 5 – prawidłową treść korygowanych pozycji.
Wobec tak przedstawionego stanu faktycznego Dyrektor Krajowej Administracji Skarbowej nie podziela stanowiska Spółki X i podkreśla, że „Spółka nie może dokonać anulowania tych dokumentów. Nie bez znaczenia jest także fakt, że Spółka nie jest w stanie ustalić, czy towar rzeczywiście został doręczony nabywcy ze względu na brak kontaktu z Dyrektorem Oddziału, który nie dopilnował i nie dostarczył odpowiednich dokumentów potwierdzających odbiór towarów. Spółka nie ma także możliwości wystawienia faktur korygujących, gdyż w przedmiotowej sprawie nie wystąpiły zdarzenia gospodarcze mające wpływ na treść pierwotnych faktur”.
