Estoński CIT to tzw. ryczałt od dochodów spółek kapitałowych, którego główną zaletą jest pomniejszenie łącznego opodatkowania PIT i CIT w przypadku wypłaty dywidendy. W praktyce oznacza to, że podatnik zyskuje możliwość pomniejszenia płaconego przez udziałowca PIT o zapłacony przez spółkę podatek CIT.
Rząd po raz kolejny nowelizuje przepisy dotyczące tego podatku. Co więc się zmieni w tym zakresie od 1 stycznia 2023 r.?
- Zmiana terminów zapłaty podatku
Zmianie ulegnie termin na zapłatę podatku od podzielonego zysku, zysku przeznaczonego na pokrycie strat, a także zysku rozdysponowanego. Obecnie termin ten upływa 20. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiło zdarzenie. Po zmianach termin ten zostanie wydłużony i upłynie z końcem trzeciego miesiąca po danym roku podatkowym, w którym podjęto uchwałę o podziale lub pokryciu wyniku finansowego netto bądź dokonano dyspozycji dochodu z tytułu zysku netto.
- Rozliczenie dochodu z przekształcenia
Doprecyzowano również termin zapłaty całości podatku należnego od dochodu z przekształcenia, w ten sposób, że płatności będzie można dokonać do końca trzeciego miesiąca pierwszego roku opodatkowania ryczałtem albo w częściach w okresie nie dłuższym niż 2 lata licząc od końca pierwszego roku opodatkowania estońskim CIT.
- Rozliczenie korekty wstępnej
Bardzo ważną zmianą jest jednoznaczne określenie, że obowiązek zapłaty podatku wynikającego z korekty wstępnej wygaśnie, jeśli podatnik będzie stosował opodatkowanie ryczałtem przez minimum 4 lata podatkowe, tj. po upływie co najmniej jednego pełnego okresu opodatkowania ryczałtem. Do tej pory nie było jasne, czy musi być to minimum 4 lata czy jednak okres dłuższy niż 4 lata.
- Warunek minimalnego zatrudnienia
Przewiduje się także zmianę w odniesieniu do konieczności zatrudniania na podstawie umowy innej niż umowa o pracę (np. umowy zlecenie). Zgodnie z nowelizacją wystarczające będzie, że podatnik chcący skorzystać z estońskiego CIT będzie płatnikiem PIT w związku z wypłatą wynagrodzeń – obecnie przepisy wskazują, że podatnik powinien wypłacać określonej liczbie osób wynagrodzenie z tytułu którego ciąży na nim obowiązek poboru zaliczek na PIT i składek na ubezpieczenie społeczne. Tym samym problem powstawał w przypadku zatrudniania osób poniżej 26 roku życia, w odniesieniu do których na podatniku nie ciąży obowiązek poboru PIT ze względu na ustawowe zwolnienie. W praktyce zatrudnienie takich osób mogło więc oznaczać, że warunek tzw. minimalnego zatrudnienia nie był spełniony. Powyższa zmiana przepisów rozwiązuje ten problem.
- Wydatki z tytułu używania samochodów osobowych
Kolejna ważna zmiana dotyczy kwestii związanych z używaniem samochodów osobowych w działalności gospodarczej. I tak w przypadku samochodów używanych wyłącznie w celach służbowych konieczność zapłaty podatku z tytułu wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą nie powstanie. Jeżeli jednak samochód będzie używany do celów mieszanych, tj. prywatnych i służbowych, to podatnik zapłaci estoński CIT, ale od połowy wartości danego składnika oraz od połowy wydatków i odpisów amortyzacyjnych.
