Estońskie zasady opodatkowania mają na celu zmniejszenia obciążenia przede wszystkim małych i nowych firm, które stosując estoński CIT, nie muszą co miesiąc odprowadzać zaliczek na podatek dochodowy od osób prawnych. Podatek płacą dopiero, gdy zysk jest wypłacany w formie dywidendy.
Na przykładzie Estonii widać, jakie korzyści przyniosło wprowadzenie zmian podatkowych. Estonia stała się atrakcyjnym punktem na biznesowej mapie Europy dla coraz większej grupy zagranicznych inwestorów. Oto szereg zalet związanych z wprowadzeniem estońskiego CIT-u:
- możliwości swobodnego rozwoju dzięki zmniejszeniu obciążeń podatkowych i administracyjnych,
- zmniejszenie barier rozwojowych – firmy zyskają płynność finansową i większą zdolność inwestycyjną, a co za tym idzie, będą szybciej się rozwijać,
- zapewnienie stabilnego i przyjaznego otoczenia regulacyjnego – przedsiębiorcy będą kierować się zyskiem, a nie obawiać konsekwencji podatkowych,
- zwiększenie konkurencyjności polskiej gospodarki i przyspieszenie wzrostu gospodarczego kraju.
W przypadku zastosowania estońskiego CIT, podatek dochodowy od osób prawnych nie jest płacony do czasu, do kiedy podatnik nie wypłaca zysków w formie dywidendy. Istnieje więc możliwość przeznaczenia tych środków na dalsze inwestycje w Polsce.
Ponadto, aby móc skorzystać z tej ulgi, spółka musi zatrudniać minimum trzech pracowników na podstawie umowy o pracę. Udziałowcami spółki mogą być wyłącznie osoby fizyczne, a spółka nie może posiadać udziałów lub akcji w kapitale innej spółki.
Z tzw. ryczałtu od dochodów skorzystać mogą przedsiębiorstwa działające w formie spółki akcyjnej, spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, spółki komandytowej, spółki komandytowo-akcyjnej i prostej spółki akcyjnej. Jednak nie każda z wymienionych struktur organizacyjnych będzie uprawniona do skorzystania z estońskiego CIT. Wynika to z faktu, że ta forma opodatkowania adresowana wyłącznie do przedsiębiorców, których przychody z tytułu wierzytelności, odsetek, pożyczek, opłat leasingowych, poręczeń, gwarancji, praw autorskich, praw własności przemysłowej, ze zbycia instrumentów finansowych oraz z transakcji z podmiotami powiązanymi nie przekraczają 50% wszystkich przychodów spółki.
Z estońskiego CIT nie mogą skorzystać instytucje finansowe, a więc np. banki i Spółdzielcze Kasy Oszczędnościowo-Rozliczeniowe, ani firmy pożyczkowe. Estoński CIT nie jest przeznaczony także dla podatników, którzy prowadzą działalność na terenie specjalnej strefy ekonomicznej lub określonej w decyzji o wsparciu nowych inwestycji.
W tej formy opodatkowania, w roku rozpoczęcia działalności i w roku następnym (nie mniej niż 24 miesiące), nie skorzystają również przedsiębiorstwa postawione w stan upadłości lub likwidacji oraz podatnicy utworzeni w wyniku połączenia lub podziału lub podzieleni przez wydzielenie.
W celu skorzystania z estońskiego CIT należy złożyć w urzędzie skarbowym stosowne zawiadomienie o wyborze opodatkowania ryczałtem nie później. Należy to zrobić do końca pierwszego miesiąca roku podatkowego, w którym chce się skorzystać z estońskiego CIT.