Pracodawcy coraz częściej rozumieją, że w zakresie nauki języka obcego pracownik niejednokrotnie potrzebuje ich wsparcia.
Z punktu widzenia przepisów prawa pracy nauka języka obcego spełnia definicje podnoszenia kwalifikacji zawodowych w rozumieniu art. 1031 § 1 Kodeksu Pracy (dalej kp), gdyż stanowi zdobywanie lub uzupełnianie wiedzy bądź umiejętności pracownika. Wskazany powyżej przepis Kodeksu pracy mówi także, iż zdobywanie lub uzupełnianie wiedzy bądź umiejętności musi się odbywać z inicjatywy pracodawcy lub za jego zgodą. W związku z powyższym nauka języka obcego przez pracownika we własnym zakresie nie jest podnoszeniem kwalifikacji zawodowych w rozumieniu przepisów prawa pracy. Zdecydowana większość uprawnień pracowniczych (por. art. 102 – art. 1036 kp) występuje wyłącznie w sytuacji, gdy pracownik uczy się języka obcego z inicjatywy pracodawcy lub za jego zgodą (np. zwolnienie z całości lub części dnia pracy na czas niezbędny, by punktualnie przybyć na obowiązkowe zajęcia, oraz na czas ich trwania).
Trzeba zaznaczyć także, że przepisy ustaw podatkowych zawierają preferencje podatkowe związane z nauką języka obcego. Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazuje w art. 21 ust. 1 pkt 90, iż wolna od podatku jest wartość świadczeń przyznanych zgodnie z odrębnymi przepisami przez pracodawcę na podnoszenie kwalifikacji zawodowych, z wyjątkiem wynagrodzeń otrzymywanych za czas zwolnienia z całości lub części dnia pracy oraz za czas urlopu szkoleniowego. Zatem w przypadku gdy pracodawca finansuje (w całości lub części) wartość świadczenia związanego z nauką języka obcego, a nauka odbywa się z inicjatywy pracodawcy lub za jego zgodą, wówczas powyższe świadczenie wolne jest od podatku dochodowego. Zatem pracodawca nie potrąca zaliczki na podatek dochodowy oraz nie wykazuje powyższego świadczenia w informacji PIT-11. Podobne stanowisko zajmują także organy podatkowe w wydawanych przez siebie interpretacjach indywidualnych (sygn. IPPB4/415-1045/12-3/ SP). W sytuacji gdy wydatek na kurs językowy na rzecz pracownika związany jest z przychodem lub zabezpieczeniem źródła przychodów pracodawcy, wówczas może on zostać uznany za koszt podatkowy w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych lub art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jednakże związek poniesionego wydatku z uzyskaniem przychodu lub zabezpieczeniem jego źródła należy zawsze analizować indywidualnie.
W większości polskich przedsiębiorstw powyższy związek jest oczywisty. Kolejne preferencje podatkowe dla nauki języków obcych wynikają z ustawy o podatku od towarów i usług. Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 28 ustawy o VAT zwolnione od podatku są usługi nauczania języków obcych. Oznacza to, iż pracodawca, kupując powyższą usługę dla pracownika, nie ponosi kosztu podatku od towarów i usług dla przedmiotowej usługi. W związku z powyższym dodatkowe świadczenie pozapłacowe w postaci sfinansowania pracownikowi kursów językowych jest benefitem atrakcyjnym, także z punktu widzenia przepisów prawa pracy oraz prawa podatkowego.
Paweł Celiński
radca prawny, doradca podatkowy
Artykuł opublikowany w miesięczniku „Benefit”
