Wydatki na naukę od dawna są punktem spornym z fiskusem. Często pojawia się argument, że nauka ma charakter osobisty. Nie można jej wtedy zaliczyć do kosztów podatkowych. Z najnowszej interpretacji wynika jednak, że wydatki na aplikację prawniczą można odliczyć. Trzeba tylko spełnić jeden istotny warunek.
Wnioskodawca prowadził działalność gospodarczą w zakresie świadczenia usług prawnych. Jednocześnie był na trzecim roku aplikacji radcowskiej. Ponosił więc wydatki związane z jej odbywaniem. Płacił miesięczną składkę z tytułu członkostwa jako aplikant w okręgowej izbie radców prawnych oraz składki roczne. Chciał wiedzieć, czy opłacone kwoty będzie mógł zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów.
Wydatek jako koszt uzyskania przychodów
Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji z 28 maja br., nr 0112-KDIL3-3.4011.159.2019.1.MW, przypomniał, że wydatki, które można zaliczać do kosztów podatkowych, muszą przede wszystkim pozostawiać w związku z prowadzoną działalnością, być poniesione w celu uzyskania przychodów i zostać właściwie udokumentowane. Nie mogą też być wymienione w art. 23 ust. 1 ustawy o PIT. Przepis ten zawiera katalog wydatków, które nie mogą być kosztem podatkowym.
Aplikacja radcowska z prawem do kosztów
– Wydatki związane z podnoszeniem kwalifikacji zawodowych w formie aplikacji radcowskiej nie są ujęte w katalogu wydatków wyłączonych z kosztów. Nie stanowi to jednak wystarczającej przesłanki do zaliczenia ich do kosztów uzyskania przychodów – wynika z interpretacji. Zdaniem dyrektora KIS, do stwierdzenia, czy poniesione wydatki na aplikację radcowską mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, konieczne jest ustalenie, czy były one związane ze zdobywaniem wiedzy i umiejętności, które są potrzebne w prowadzonej działalności gospodarczej i mają z nią związek, czy też wydatki służą tylko podnoszeniu ogólnego poziomu wiedzy i wykształcenia niezwiązanego z działalnością gospodarczą, które co do zasady mają charakter osobisty. – Jako uzasadnione racjonalnie i gospodarczo koszty, których poniesienie może przyczynić się do osiągnięcia przychodów z prowadzonej działalności, należy uznać wydatki na kształcenie, które pozwolą podatnikowi nabyć umiejętności i wiedzę niezbędną w prowadzeniu działalności gospodarczej – podkreślił dyrektor KIS. Odnosząc się do przypadku wnioskodawcy, organ podatkowy potwierdził, że wydatki na aplikację mogą być kosztem uzyskania przychodów – nawet, jeśli trudno je przypisać konkretnym przychodom.
Ważny moment poniesienia wydatku
Trzeba jednak pamiętać o jednym ważnym warunku. Wydatki na aplikację muszą być poniesione po rozpoczęciu prowadzenia działalności gospodarczej. Tylko w takim przypadku będzie można uznać, że jej koszty będzie można odliczyć i że będą one mogły być uznane za wydatki poniesione w celu uzyskania przychodu. Z interpretacji podatkowych wynika bowiem, że wcześniejszej nauki odliczyć nie można. Ze stanowiska dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 30 sierpnia 2018 r., nr 0115-KDIT3.4011.329.2018.2.AK, wynika m.in., że skoro podatnik poniósł wydatki na szkolenie przed rozpoczęciem prowadzenia działalności gospodarczej, to nie można uznać, że wydatki te poniósł w celu uzyskania przychodu ze źródła działalności gospodarczej, czy też w celu zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów. To źródło bowiem jeszcze nie istniało.
Interpretacja korzystna, ale nie do końca
– Wydana interpretacja wywołuje we mnie mieszane uczucia. Z jednej strony bardzo dobrą wiadomością dla wszystkich aplikantów jest to, że można takie wydatki zaliczać w koszty podatkowe. Niestety złą wiadomością jest to, że fiskus uzależnia możliwość zaliczenia w koszty podatkowe od założenia i prowadzenia działalności gospodarczej.część aplikantów w czasie, kiedy odbywa aplikację jest zatrudniona na podstawie umów o pracę lub na umowach cywilnoprawnych. Dopiero po pewnym czasie decydują się na rozpoczęcie własnej działalności gospodarczej. – Obawiam się, że w świetle takich interpretacji część aplikantów będzie sztucznie przechodziła na działalność gospodarczą, aby móc rozliczyć w kosztach wydatki ponoszone na aplikację. Pamiętajmy jednak, że jeżeli fiskus uzna takie działanie za sztuczne, to w będzie mógł je zakwestionować – zauważa ekspert. Dodaje, że fiskus powinien umożliwić zaliczanie w koszty podatkowe wydatków poniesionych na aplikację również przed założeniem działalności gospodarczej. Oczywistym jest bowiem, że gdyby nie opłaty na aplikację, adwokat, czy też radca prawny, nie mógłby uzyskiwać przychodów z tego tytułu.
