„Nowa ustawa kominowa” to termin, który już od pewnego czasu kojarzony jest z ustawą z dnia dnia 9 czerwca 2016 r. o zasadach kształtowania wynagrodzeń osób kierujących niektórymi spółkami (Dz.U. z 2016 r., poz. 1202 ze zm.).
Zapisy tej ustawy obowiązują od dnia 9 czerwca 2016 r. i obligują podmiot uprawniony do wykonywania praw udziałowych, do podjęcia działania mającego na celu ukształtowanie i stosowanie w spółce zasad wynagradzania członków organu zarządzającego i członków organu nadzorczego, najpóźniej do dnia zwyczajnego walnego zgromadzenia (czyli z reguły do dnia 30 czerwca 2017 r.), którego przedmiotem będzie rozpatrzenie i zatwierdzenie sprawozdania zarządu z działalności spółki oraz sprawozdania finansowego za rok obrotowy rozpoczynający się w 2016 r.
Stosowanie powyższej ustawy pociąga za sobą wiele wątpliwości natury podatkowej.
Dwa podstawowe dylematy to:
– czy osoba zarządzająca, świadcząc usługi na rzecz spółki komunalnej jest z tego tytułu podatnikiem podatku od towarów i usług;
– czy wartość ubezpieczenia członka zarządu będzie stanowić dla niego przychód do opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych.
W związku z powyższym, rekomendujemy wystąpienie z wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej celem zabezpieczenia powyższego ryzyka podatkowego – Zespół DB 77 Tax & Legal oferuje pomoc w tym zakresie. Zachęcamy do zapoznania się z ofertą.
Jakie jeszcze zmiany wprowadziła nowa ustawa kominowa?
- Zniesienie możliwości niestosowania ograniczeń wysokości wynagrodzeń wynikających z przepisów prawa w przypadku kontraktów managerskich.
Dotychczas manager, który świadczył usługi w zakresie zarządzania w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej i jednocześnie ustanowił zabezpieczenie osobowe lub rzeczowe ewentualnych roszeń z tytułu niewykonania lub nienależytego wykonania umowy albo ubezpieczył się na własny koszt od odpowiedzialności cywilnej powstałej w związku z zarządzaniem, miał możliwość odejścia od stosowania jej przepisów i wynikających z nich ograniczeń wysokości wynagrodzeń. Nowe przepisy zlikwidują w całości możliwość stosowania takiego rozwiązania.
- Rozszerzenie grona podmiotów, do których mogą być stosowane ustawowe ograniczenia wysokości wynagrodzeń.
Dotychczasowe przepisy miały zastosowanie co do zasady do przedsiębiorstw państwowych, jednoosobowych spółek Skarbu Państwa lub jednostek samorządu terytorialnego, spółek, w których udział Skarbu Państwa lub j.s.t. przekracza 50% kapitału zakładowego albo liczby akcji, spółek, w których udział innych kontrolowanych przez Skarb Państwa bądź j.s.t. przekracza 50% kapitału zakładowego albo liczby akcji. Nowa ustawa nakłada na podmioty reprezentujące Skarb Państwa, j.s.t. (lub ich związki), jak i na państwowe i komunalne osoby prawne obowiązek podjęcia działań w celu wprowadzenia w spółce zasad wynagradzania członków organu zarządzającego i członków organu nadzorczego zgodnych z nową ustawą.
- Modyfikacja widełek określających dopuszczalną wysokość wynagrodzeń kadry managerskiej.
Dotychczasowe przepisy określały w szczególności maksymalną wysokość wynagrodzenia osób objętych ustawą. Zgodnie z nowymi przepisami, wynagrodzenie członka organu zarządzającego obowiązkowo będzie składać się z części stałej (obliczanej na postawie przeciętnego wynagrodzenia w sektorze przedsiębiorstw, mogącej wynosić do piętnastokrotności tego wynagrodzenia) i części zmiennej (zależnej od tego w jakim stopniu członek organu zarządzającego wykona wyznaczone tzw. cele zarządcze. Ta część wynagrodzenia nie może przekroczyć 50% wynagrodzenia podstawowego członka organu zarządzającego, a w spółkach publicznych oraz w spółkach największych jest to pułap 100%).
- Wprowadzenie wytycznych dotyczących niektórych postanowień umów zawieranych z członkami organów zarządzających.
Przykładowo, w umowie z członkiem organu zarządzającego, długość okresu wypowiedzenia nie może przekraczać trzech miesięcy, a wysokość odprawy z tytułu rozwiązania albo wypowiedzenia umowy o świadczenie usług zarządzania, nie może przekraczać trzykrotności stałej części wynagrodzenia przy założeniu, że funkcja pełniona była przez co najmniej 12 miesięcy przed rozwiązaniem umowy.
